ارتباط ناهنجاری های وضعیتی ستون فقرات با کیفیت زندگی در پرستاران

چکیده: هدف: تعیین ناهنجاری های وضعیتی در نواحی شانه، گردن ، سینه ای و کمر در پرستاران و چگونگی ارتباط این ناهنجاری ها با کیفیت زندگی آن ها. روش و ابزارها در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی، 36 پرستار زن و 20 پرستار مرد، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. افراد پرسشنامه ی sf-36 را( جهت اندازه گیری کیفیت زندگی) تکمیل نمودند. با استفاده از روش آزمون سازمانی نیویورک و خط مرجع شاقولی، ارزیابی وضعیت قوس پشتی، قوس کمر، شانه نامتقارن، سر به جلو ، کجی سر انجام شد و از طریق استفاده از خط کش انعطاف پذیر، اندازه گیری دقیق لوردوز و کایفوز انجام شد. در نهایت، تحلیل داده ها با روش های آماری تی مستقل، کای اسکور و آنوا انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که از بین افرادی که ناهنجاری داشتند(شانه نامتقارن، میزان قوس کمر)شدت متوسط رایج تر بود.از لحاظ نمره ی پرسشنامه ی sf-36 و ناهنجاری کجی گردن، تفاوت معناداری بین مردان وزنان نبود. اما در ناهنجاری های افزایش قوس پشتی، سر به جلو و شانه نامتقارن زنان و در ناهنجاری افزایش قوس کمری مردان در وضعیت بدتری بودند. ارتباط معناداری بین ناهنجاری های وضعیتی و کیفیت زندگی یافت نشد. بحث و نتیجه گیری: درجه ناهنجاری های وضعیتی و نمره کیفیت زندگی پرستاران هر دو در محدوده ی متوسط قرار داشتند. علت احتمالی عارض شدن ناهنجاری ها، راستای وضعیتی نامناسب، حرکات تکراری و فعالیتهای جسمانی نامناسب مرتبط با حرفه ی پرستاری می باشد. عوامل متعدد دیگری علاوه بر ناهنجاری های وضعیتی در تعیین کیفیت زندگی پرستاران تأثیر گذارند.